Çarşamba

bencil

olabilmeyi çok istedim;
sevdiğim şeyleri, kişileri kendime 
ait kılmayı.
hep bir anlık...
sonra karşıma bir ben çıktı,
o'na ait kıldım kendimi.
ruhlarımız kadar tenimiz de sevişsin istedim.
dokusunu hissettiğimde ise büyü bozuldu.

ve katina işaret parmağını sallayarak tekrar hatırlattı;
"o'na sakın dokunma, dokunursan gider."

arkasından bir avuç taş bile dökemedim...
hoşçakal.













Hiç yorum yok:

Yorum Gönder